Οι δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζει κάθε ελληνική
οικογένεια, με την ανεργία, τον αποκλεισμό, τις άσχημες οικονομικές συνθήκες,
που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, έχουν οδηγήσει
ολόκληρη την κοινωνία σε εξάντληση των αντοχών και των ανοχών της.
Η δραματική εικόνα της αγοράς εργασίας, παρά την
«Κυβερνητική προσπάθεια» να παρουσιαστεί βελτιωμένη έως και ικανοποιητική,
έχει εντείνει το άγχος και την αγωνία των εργαζομένων, συντηρώντας ένα ζοφερό
περιβάλλον.
Οι μισθοί των εργαζομένων και οι συντάξεις των συνταξιούχων
συρρικνώνονται, τα εισοδήματα των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων εξαϋλώνονται με
κοινό παρονομαστή την κατάρρευση της μισθωτής εργασίας αλλά και της μεσαίας τάξης.
Αυτή την ιστορική μέρα της 1ης Μάη, ενώνουμε τη φωνή μας με
όλους εκείνους που παλεύουν ενάντια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, στις
αδικίες, στις διακρίσεις, στην κατακρήμνιση δημοκρατικών, εργασιακών,
οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Σήμερα, 130 χρόνια μετά την καθιέρωση της εργατικής
Πρωτομαγιάς, αναδεικνύεται ο αναντικατάστατος ρόλος των συνδικάτων, στην
υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, να διεκδικήσουν τα αιτήματά
της, να απαιτήσουν μέτρα για την επιβίωσή της.
