Η ΠΟΕ-ΔΕΥΑ καλεί τους εργαζόμενους ξανά στον αγώνα και στην απεργία την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012.
Επί
δυόμιση (2,5) χρόνια κόβονται και ξανακόβονται μονομερώς μισθοί,
συντάξεις και κοινωνικές παροχές, ενώ το «τέρας» του χρέους και των
ελλειμμάτων συνεχίζει «ανίκητο» να απαιτεί συνεχώς νέες θυσίες και νέες
περικοπές.
Κυβέρνηση
και Τροϊκανοί, παρά το γεγονός ότι έχει διαπιστωθεί πλέον ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ότι
η συνταγή των μνημονίων είναι ΛΑΘΟΣ και ότι έχει αποτύχει ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ,
επιμένουν στην ίδια αδιέξοδη, αναποτελεσματική, υφεσιακή, αντεργατική
και αντικοινωνική πολιτική. Σε κάθε νέο έλεγχο προσθέτουν κι ένα νέο
κατάλογο περικοπών των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών
επιδομάτων, προωθούν απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, λες και οι
εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι οι ΕΝΟΧΟΙ και οι υπεύθυνοι της
κρίσης.
Απαιτούν
να αυξηθούν εξοντωτικά τα όρια ηλικίας στα 67 χρόνια και τα ελάχιστα
χρόνια εργασίας από τα 4.500 στα 6.000 ένσημα, γιατί αδυνατούν ή δεν
θέλουν να πατάξουν την εισφοροδιαφυγή, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.
Σχεδιάζουν νέες βάρβαρες περικοπές αλλά και απολύσεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Τα
δημόσια και κοινωνικά αγαθά της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, της
κοινωνικής ασφάλισης καταρρέουν μέσα από την περικοπή δαπανών τις
συγχωνεύσεις και καταργήσεις υπηρεσιών και οργανισμών, τις
ιδιωτικοποιήσεις και τον περιορισμό του αριθμού των εργαζομένων.
Οι μαθητευόμενοι μάγοι (κομπογιαννίτες) της Τρόικα είτε δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και πού οδηγούν το λαό και τη χώρα ή υπηρετούν ύποπτα και ακραία μεγαλοεργοδοτικά συμφέροντα.
Οι
νέες απαιτήσεις τους, σε συνέχεια των προηγούμενων αποτυχημένων, θα
ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ότι έχει απομείνει από εργασιακά, οικονομικά,
συνταξιοδοτικά και κοινωνικά δικαιώματα στη χώρα μας, χωρίς καμιά
προοπτική και ΕΛΠΙΔΑ.
Με αυτές τις άδικες και προκλητικές πολιτικές οδηγούν τους πολίτες στην χρεοκοπία και την Ευρώπη στη διάλυση. Αυτά που μας «προσφέρουν» δεν είναι βοήθεια, αλλά ΘΗΛΕΙΑ ΠΝΙΓΜΟΥ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, χωρίς προοπτική και μέλλον.
Η Κυβέρνηση, οι Τροϊκανοί και οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να καταλάβουν ότι πίσω από τους αριθμούς και τους δείκτες υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ΨΥΧΕΣ με δικαιώματα και απαιτήσεις.
Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία απαιτούν και απαντούν:
έως εδώ, δεν πάει άλλο!
όλοι μαζί
να προστατεύσουμε τα κοινωνικά δικαιώματα,
τους εργατικούς και δημοκρατικούς θεσμούς.
